Geen doorbraak in cao UMC’s
Werkgevers blijven voorstellen afwijzen terwijl druk op medewerkers toeneemt
Na vier intensieve onderhandelingsronden over een nieuwe cao voor universitair medisch centra (UMC’s) is de situatie zorgwekkend. Het laatst geplande overleg op 12 december jl. heeft nog niet tot een resultaat geleid.
Waarop loopt het zo moeizaam?
De kloof tussen de inzet van de vakbonden en het standpunt van UMCNL is groot. FNV en andere bonden hebben voorstellen gedaan die gericht zijn op koopkrachtbehoud, werkdrukverlaging en duurzame inzetbaarheid. UMCNL wijst echter veel voorstellen af, ook voorstellen die nauwelijks kosten met zich meebrengen.
Belangrijkste punten van verschil:
Loon: FNV wil bij een éénjarige cao een verhoging +6% per 1 januari 2026. UMCNL stelt daar tegenover 3% per 1 mei 2026. Bij een tweejarige cao zou daar per 1 mei 2027, 2,5% bovenop komen. Dat doet geen recht aan de koopkracht van medewerkers.
Onregelmatigheidstoeslagen (ORT): FNV wil uitbreiding en verhoging van de ORT op zaterdagochtend, zon- en feestdagen, Kerstavond en Oudejaarsdag. UMCNL komt ons hier niet volledig in tegemoet.
Reiskosten: FNV wil € 0,25/km en volledige OV-vergoeding. UMCNL biedt slechts 21 cent/km, tot een maximum van 40 kilometer.
Stagevergoeding: FNV wil € 750 per maand. UMCNL zegt nee.
Werkdruk: FNV wil een hogere consignatievergoeding en 8 uur rust na BAC-diensten. UMCNL wijst dit af.
Meer vrije tijd: FNV wil 40 uur verminderen op de jaaruren en 5 mei als vrije dag. UMCNL wijst af.
Generatieregeling: FNV wil verruiming en meer keuzemogelijkheden. UMCNL beperkt dit tot schaal 6.
RVU: FNV wil voortzetting. UMCNL wijst af.
Eerder hadden werkgevers een aantal verslechteringen voorgesteld. Deze zijn van tafel.
Teleurstelling na laatste ronde
Tijdens het laatste overleg horen wij vanuit werkgevers mond vooral een afwijzende reactie en ziet de FNV en de overige vakbonden onvoldoende beweging. UMCNL benadrukt dat zij worstelt met capaciteitsproblemen en kosten, maar bonden ervaren dat er geen serieuze handreikingen zijn gedaan.
Elise Merlijn zegt hierover “Met dit resultaat kunnen wij niet naar onze achterban. Wij willen afspraken die zorgen voor koopkracht, minder werkdruk en meer perspectief voor medewerkers. Dat is nu niet in zicht.”
Hoe nu verder?
We gaan onze leden raadplegen, samen met de andere bonden. Iedereen wordt hierover zo snel mogelijk geïnformeerd. In januari 2026 verwachten we het overleg met de werkgevers te hervatten waarbij de bal wat ons betreft duidelijk bij hen ligt.
De boosheid die we nu al zien in de verschillende umc’s zal waarschijnlijk verder toenemen. Dagelijks verschijnen er nieuwe spandoeken in de hallen en medewerkers laten luid en duidelijk weten dat zij het zat zijn en een goede cao eisen.
